To The Next Step, 'Till The Last Step...

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

Making Friends


Ευτυχώς που είσαι κι εσύ εδώ... Τι θα 'κανα χωρίς εσένα? Μα πως βρέθηκες εδώ τόσο γρήγορα? Πρέπει να ήθελες πολύ να 'ρθεις. Και 'γω ήθελα να 'ρθεις. Να σου πω την αλήθεια ούτε 'γω ξέρω πως βρέθηκα σ' αυτό το μέρος. Ξύπνησα μέσ' στον ύπνο μου και κατευθείαν εμφανίστηκα εδώ. Έτσι απλά, όπως γίνεται κάθε φορά. Όπως μ' αυτά που αρχίζουν ή που τελειώνουν. Έτσι, απλά. Μ' αρέσει όμως εδώ! Είναι σχεδόν όλα όπως τα θέλω. Παντού γρασίδι φρεσκοκουρεμένο, σε ανοιχτό γκρι χρώμα και καταπράσινα κτίρια σκόρπια χτισμένα από 'δω κ' από 'κει. Και όχι πολύ ψηλά για να μπορείς να δεις στο βάθος... Όμως μόνο μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι σου, όχι παραπέρα. Ε, πάλι καλά να λες. Δε βλέπω όμως καθόλου δρόμους. Είναι σαν ένα τεράστιο λιβάδι. Καλύτερα όμως, με κουράζουν τα αυτοκίνητα. Και ο ήλιος λάμπει εκεί ψηλά! Κ' ένα περίεργο πράγμα, όταν δε θέλω ήλιο, αμέσως συννεφιάζει.. Τι περίεργο μέρος!? Μα που πήγαν όλοι? Βλέπεις εσύ κανέναν? Τι με νοιάζει, έτσι κι αλλιώς σήμερα ήθελα πάρα πολύ την ησυχία μου, μακριά απ' όλους και τη βουβή τους φασαρία. Μια άλλη φορά που είχα έρθει θυμάμαι, ήθελα να δω πολύ κόσμο. Και ήμουν τόσο τυχερός που βρέθηκαν εδώ μαζεμένοι πιο πολύ και απ' όσους περίμενα, λες και βρισκόμασταν σε κεντρική πλατεία μεγάλης πρωτεύουσας. Βέβαια, μου ήταν όλοι άγνωστοι, η μάλλον χειρότερα, ήταν όλοι απλώς γνωστοί, αλλά βρήκα παρέα όταν χάθηκα μέσ' στον κόσμο κ' έτσι δεν ένιωθα μόνος μου. Αλλά σήμερα δε θ' άντεχα τη βαβούρα. Ήθελα μόνο κάνα φίλο, έτσι να πούμε δυο κουβέντες να περάσει η ώρα. Και εσύ ήρθες την πιο κατάλληλη στιγμή. Σ' ευχαριστώ...

Μα τι βλέπω? Έρχεται ένας ακόμη προς τα εδώ που σου μοιάζει. Κι άλλος! Κι άλλος! Κι άλλος! Όλοι ίδιοι απ' την κορυφή ως τα νύχια. Ωραία, τώρα θα γίνουμε μεγάλη παρέα. Και θα 'χω πολλούς φίλους... Λοιπόν παιδιά καθίστε μαζί μας έχω πολλές ιστορίες να σας πω! Θα περάσουμε και όλο το απόγευμα μαζί αν θέλετε. Τι λέτε?

Πολύ όμορφο αυτό το μέρος τελικά. Τι ωραία
πόλη! Χτισμένη στα μέτρα μου...

7 σχόλια:

ο αποτέτοιος είπε...

την έχεις καταβρεί ε;

(ωραίο τραγούδι βρε αγόρι μου, που το βρήκες;)

Madame de la Luna είπε...

Αυτός ο κόσμος μοναχά υπάρχει, ε;

Ότι καλύτερο, να κλείνεις τα μάτια και να τον έχεις. Κράτα μου μόνο μια θέση, να αράξω κάπου ν' ακούσω ξανά αυτό το τραγούδι...

Καλημέρα :)

Adis είπε...

Αποτέτοιε,
δε σου λέω, δε σου λέω!!


Madame de la Luna,
όμορφος κόσμος με όμορφα κομμάτια... Είσαι ευπρόσδεκτη! Έλα όποτε θες! :)
Καλησπέρα!


Chrisa,
σ' ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ!! :)
Και 'συ να περνάς καλά! (όσο μπορείς!) Όταν ανέβω Θεσ/νίκη θα σου τηλεφωνήσω να τα πούμε από κοντά! Φιλιά! ;)

Kleine wolke είπε...

Κρατάω το γκρίζο γρασίδι και τα πράσινα κτίρια.Πολύ μου άρεσαν.

Και την ησυχία.

Καλως σε βρήκα :)

AlexStre είπε...

μυστήρια πόλη! χαμένη στα βάθη μιας άλλης διάστασης...( σχετικο με την μικρη κοθβεντα που είχαμε ;)....)

Adis είπε...

Kleine wolke,
καλώς ήρθες! :)


Stolenblood,
είναι η διάσταση που θα 'πρεπε να βρισκόμαστε συχνότερα! (Ειδικά όταν θέλεις να νιώσεις κάτι δικό σου...)

Καλό ξημέρωμα σε όλους!!

Sive είπε...

xanese se enen kozmo
ston opio dimiourgis ton diko sou plithizmo maresi :)
to thema ein na min apogoitevese meta apo ton pragmatiko kozmo

Kiitos...